Zeszyty pracy dla dziecka i z dzieckiem. Wybraliśmy.

Dużo jest zeszycików do pracy z dzieckiem. Osobno dla każdego wieku, dla dwulatka, dla trzylatka i tak dalej, o przeróżnych nazwach. Rok temu interesowałam sie tym tematem, bedąc w wiekszej ksiegarni przegladałam dostępne zeszyciki, by wybrac cos na przyszłość, co nam by odpowiadało. Mimo tych wszystkich podziałow, np. wiekowych nie oczarowało mnie nic. Wydawały mi sie dziwnie krótkie, z mała iloscia zadań, albo ukierunkowanych na tylko jeden rodzaj działania.
W trakcie roku natrafiłam na zeszyty z serii Naucz mnie mamo. I może dlatego mi podpasowały, bo przedziałem wiekowym obejmują dzieci od 3 do 7 lat. Na pierwszy rzut oka - raczej wada, ale niekoniecznie. Zeszycików jest sporo numerów, ale poziom trudnosci rosnie razem ze wzrostem numerów. To znaczy, ze zaczelismy z Dawidem od nr. 1 i nie było tam nic ( poza chyba labiryntem) czego Dawid (2,5 roku) nie mógłby zrobić. Oczywiscie ja przekazywałam mu polecenia, albo czytałam opowiadanko.
W każdym numerze sa omawiane liczenie i litery - i tylko litery dawna metoda (raczej wada) czyli znajdz wsrod grupy wszystkie "a" itd. Ale to tylko jedna strona w zeszycie. Można to zrobić chyba bez szkody dla dziecka, albo odłożyc na później.
Generalnie jestesmy zadowoleni. Zamówiłam pierwsze 5 zeszytów - z archiwum, bez koniecznosci decydowania sie na prenumerate.
I jeszcze jedno - taki dwulatek, trzylatek zeby chetnie pracowac z takim zeszytem musi pokochac ich bohaterów. Bez sympatii do nich chyba nie bedzie sukcesu. Bohaterowie sa ci sami - krokodyl, zyrafa i tygrys i pewnie jeszcze paru innych. Dawid tych pierwszych trzech pokochał i wytworzył pozytywne emocje do nich. Ciagle robimy jeszcze pierwszy zeszyt, te same zadania po 5 czy 6 raz, a jemu ciagle nie nudno, wiec nie dawałam nowego numeru.
A teraz co jest w srodku - fotorelacja-

Nasze pierwsze 5 zeszytów:

 Zeszyt 1 z bliska:

Przykładowe zadania, fajne duże rysunki:

Opowiadanie do przeczytania (chyba jest w każdym zeszycie):

I pytania do niego z naklejkami (naklejki tez pojawiaja sie do innych zadan)

Dawid pierwszy raz łączył coś do pary. Od razu bez problemu. Widać, nie jest z nim tak źle ( martwiłam się, bo gdy dostanie pustka kartke to niewiele jeszcze potem można odczytać). Mamy tyle kolorów, bo za każdym razem gdy robilismy to zadanie, braliśmy inny kolor.

(Zeby urozmaicić - zawsze ze smutkiem mówiłam - oo zobacz, krokodylek jeszcze nie doszedł do swojej mamy, pokażemy mu droge jeszcze raz? Moze wezmiemy inny kolor dzisiaj, zeby zobaczył jeszcze raz droge :)

Dawid lubi łączyć. Szczególnie gdy może pokazać tak np. pieskowi gdzie jest jego buda :)

Jeśli dziecko polubi głównych bohaterów, polecam :) Bardzo dobrze się nam pracuje z tym zeszytem, mimo iz labirynt pozostaje nietkniety, wrócimy do niego poźniej.

* By nie uciekło - pierwszy świadomy rysunek Dawida to ....... ślimak .... rysowany w charakterystyczny sposób - wielkie koło z oczami w środku, rogami na zewnatrz. Każdy wyglada tak samo. Dawid nie zaczął od rysowania ludzi tylko od slimaka :)